Κάποιοι
φορούν συγκεκριμένα σύμβολα επάνω τους. Μπορεί να είναι σήματα,
καρφίτσες, μενταγιόν, δαχτυλίδια, βραχιόλια, μπλούζες κλπ. Όμως, όλα
σημαίνουν κάτι γενικά μα ειδικότερα σημαίνουν κάτι συγκεκριμένο.
Βέβαια, δεν φορούν όλοι παιδόφιλοι τα παραπάνω σύμβολα. Έτσι, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε κάποια πράγματα γι' αυτούς, το προφίλ τους, ώστε να μπορούμε, όσο αυτό είναι δυνατό, να τους υποψιαστούμε και να απομακρύνουμε τα παιδιά μας.
Άλλο παιδόφιλος άλλο παιδεραστής
Παιδόφιλος μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που διεγείρεται σεξουαλικά από ανήλικα παιδιά, έχει ερωτικές φαντασιώσεις που περιλαμβάνουν παιδιά και όλα όσα αναφέραμε στον γενικότερο ορισμό της παιδοφιλίας. Από τη στιγμή όμως που το εν λόγω άτομο ασελγήσει πάνω σε ανήλικο τότε θεωρείται και παιδεραστής και όχι απλά παιδόφιλος. Με δυο λόγια η διαφορά του ενός χαρακτηρισμού από τον άλλο είναι ότι ο όρος “παιδοφιλία” δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την προσπάθεια σεξουαλικής επαφής με ανήλικο, ενώ ο πιο ειδικός όρος “παιδεραστία” αναφέρεται ακριβώς στην σεξουαλική πράξη.
Ίσως, αυτή η διάκριση να αληθεύει. Αλλά στα μάτια και την αντίληψη του γονιού αυτές οι διαφορές δεν υφίστανται. Για μία μάνα ένας παιδόφιλος και ένας παιδεραστής ταυτίζονται.
Το ψυχολογικό υπόβαθρο του παιδόφιλου
Οι παιδόφιλοι φαίνεται να έχουν ναρκισσιστικά και αντικοινωνικά (ψυχοπαθητικά) χαρακτηριστικά. Δεν έχουν ενσυναίσθηση (δηλ. ικανότητα να μπαίνουν στη θέση του άλλου και να κατανοούν πώς νιώθει, πώς σκέπτεται κ.ο.κ.) για τα θύματά τους, ούτε μετανοούν για τις πράξεις τους.
Η παιδοφιλία είναι στην ουσία αυτοερωτική, αν λάβουμε υπόψη ότι ο παιδόφιλος χρησιμοποιεί τα σώματα των παιδιών για να αυνανιστεί. Έτσι εξηγείται η επιτυχία του διαδικτύου στον κύκλο των παιδόφιλων: προσφέρει εξαϋλωμένο, ανώνυμο, αυνανιστικό σεξ. Τα παιδιά στο διαδίκτυο είναι απλά αναπαραστάσεις – συχνά τίποτα παραπάνω από ερωτικές φωτογραφίες και ονόματα οθονών.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι οι παιδόφιλοι δεν δελεάζονται από τα παιδιά αυτά καθαυτά, από το σώμα τους ή από την εκκολαπτόμενη σεξουαλικότητά τους. Αντίθετα, οι παιδόφιλοι έλκονται απ’ αυτό που συμβολίζουν τα παιδιά, απ’ αυτό που αντιπροσωπεύουν και εκπροσωπούν. Σε παλαιότερες εποχές, οι γυναίκες αποτελούσαν (σεξουαλικό) σύμβολο της παιδικότητας. Με την εμφάνιση όμως του φεμινισμού και της ισότητας των δύο φύλων, οι γυναίκες έχασαν τον παραδοσιακό τους ρόλο ως κοινωνικώς αποδεκτά και επιτρεπτά σεξουαλικά «παιδικά υποκατάστατα». Ίσως αυτή η κοινωνική αναστάτωση να έχει σχέση με την αύξηση της παιδοφιλίας παγκοσμίως.
Το σεξ με παιδιά είναι ελεύθερο και ριψοκίνδυνο
Η σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά υποδηλώνει ελευθερία δράσης με ατιμωρησία. Αυξάνει στον παιδόφιλο τη μαγική αίσθηση του άτρωτου και της παντοδυναμίας. Αψηφώντας την εξουσία της πολιτείας και τους κανόνες που υπαγορεύει το κοινωνικό και πολιτιστικό του περιβάλλον, ο παιδόφιλος βιώνει μια υπερέκκριση αδρεναλίνης στην οποία εθίζεται σταδιακά. Το παράνομο, απαγορευμένο σεξ καθίσταται διέξοδος για την επιτακτική του ανάγκη να ζει ριψοκίνδυνα και απερίσκεπτα.
Ο παιδόφιλος είναι σε μια διαδικασία επανάκτησης του ελέγχου πάνω στη ζωή του. Αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι η παιδοφιλία σχετίζεται με εκφυλιστικές καταστάσεις (πολέμους, λιμούς, επιδημίες) και με κρίσιμες φάσεις ζωής (αποτυχία, απιστία του συζύγου, διαζύγιο, ανεργία, χρεοκοπία, ασθένεια, θάνατο αγαπημένου ατόμου). Είναι πιθανό – αν και δεν τεκμηριώνεται μέχρι στιγμής από την έρευνα – ότι ο χαρακτηριστικός τύπος παιδόφιλου είναι καταθλιπτικός και με οριακή προσωπικότητα (δηλ. με μεγάλη αστάθεια σε διάφορους τομείς της ζωής του, π.χ. στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην εικόνα του εαυτού, στη συναισθηματική διάθεση και με έντονη παρορμητικότητα). Οι παιδόφιλοι είναι παράτολμοι και συναισθηματικά ευμετάβλητοι. Η αίσθηση της προσωπικής τους αξίας είναι ασταθής και ακανόνιστη. Είναι πιθανό να υποφέρουν από άγχος εγκατάλειψης. Παραδόξως, είναι ακριβώς μέσω της φαινομενικής απώλειας ελέγχου σε έναν τομέα της ζωής του (το σεξ) που ο παιδόφιλος επανακτά μια αίσθηση κυριαρχίας, ελέγχου. Ο ίδιος μηχανισμός λειτουργεί και στην περίπτωση των διαταραχών διατροφής: ένα απαγορευτικό ελάττωμα εκλαμβάνεται κατά περίεργο τρόπο ως παντοδυναμία.
Το σεξ με παιδιά είναι ανήθικο και διεφθαρμένο
Ο παιδόφιλος συχνά «προβάλλει» πλευρές του εαυτού του στα παιδιά με τα οποία σχετίζεται και τα κάνει να φέρονται σύμφωνα μ’ αυτές τις προβολές. Δηλαδή, τους αποδίδει χαρακτηριστικά και συμπεριφορές που στην πραγματικότητα ανήκουν στον ίδιο και τα εξωθεί να του φέρονται με τον τρόπο που εκείνος βλέπει τον εαυτό του.
Ο ίδιος γνωρίζει ότι η κοινωνία θεωρεί τις πράξεις του χυδαίες, ανήθικες, απαγορευμένες και διεφθαρμένες, ιδιαίτερα αν εμπεριέχουν αιμομιξία. Αντλεί ευχαρίστηση από την αθλιότητα των επιδιώξεών του γιατί επιβεβαιώνει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του ως «κακού», «αποτυχημένου», «που αξίζει να τιμωρηθεί» και «ένοχου».
Σε ακραίες περιπτώσεις, ο παιδόφιλος προβάλλει αυτά τα οδυνηρά συναισθήματα και τις αντιλήψεις που έχει για το εαυτό του, πάνω στα θύματά του. Έτσι, τα παιδιά που κακοποιούνται από τις σεξουαλικές του πράξεις γίνονται «διεφθαρμένα», «κακά αντικείμενα», ένοχα, και άξια τιμωρίας. Κάτι τέτοιο οδηγεί στο σεξουαλικό σαδισμό, στο βιασμό και στις ανθρωποκτονίες τύπου snuff (σεξουαλικός σαδισμός μέχρι θανάτου).
Το σεξ με παιδιά είναι μια αναπαράσταση ενός οδυνηρού παρελθόντος
Πολλοί παιδόφιλοι πραγματικά δένονται συναισθηματικά με το θύμα τους. Γι’ αυτούς τα παιδιά είναι η προσωποποίηση της αθωότητας, της αυθεντικότητας, της εμπιστοσύνης, της αφοσίωσης – ποιότητες που ο παιδόφιλος επιθυμεί νοσταλγικά να επανακτήσει.
Η σχέση με το παιδί παρέχει στον παιδόφιλο ένα ασφαλές πέρασμα στο δικό του καταπιεσμένο και φοβισμένο εσωτερικό παιδί. Μέσα απ’ το θύμα του, ο παιδόφιλος αποκτά πρόσβαση στα απωθημένα και ματαιωμένα συναισθήματά του. Είναι μια ψευδαίσθηση δεύτερης ευκαιρίας να ξαναζήσει την παιδική του ηλικία, αυτή τη φορά με ευχάριστο τρόπο. Το όνειρο του παιδόφιλου να συμφιλιωθεί με το παρελθόν του πραγματοποιείται μετατρέποντας την αλληλεπίδραση με το παιδί σε μια εξάσκηση στην εκπλήρωση επιθυμιών.
Για τον παιδόφιλο, το σεξ με παιδιά, ενισχύει το «εγώ» του.
Τα παιδιά είναι εξ ορισμού «κατώτερα». Είναι πιο αδύναμα σωματικά, εξαρτώνται από τους άλλους για την ικανοποίηση των περισσότερων αναγκών τους, είναι νοητικά και συναισθηματικά ανώριμα και επιδεκτικά στην χειριστικότητα. Οι γνώσεις τους και οι δεξιότητές τους είναι περιορισμένες. Οι σχέσεις του παιδόφιλου με παιδιά, ενισχύουν τις πομπώδεις αυταπάτες της παντοδυναμίας και της παντογνωσίας. Σε σύγκριση με τα θύματά του, ο παιδόφιλος είναι πάντα ο πιο δυνατός, ο πιο σοφός, ο πιο επιδέξιος και ο καλύτερα πληροφορημένος.
Το σεξ με παιδιά εγγυάται συντροφικότητα.
Αναπόφευκτα, ο παιδόφιλος θεωρεί ότι τα θύματά του είναι οι καλύτεροι του φίλοι και σύντροφοι. Οι παιδόφιλοι είναι μοναχικοί, ερωτομανείς άνθρωποι.
Ο παιδόφιλος πιστεύει ότι είναι ερωτευμένος (ή ότι απλά αγαπάει) το παιδί. Το σεξ είναι απλά ένας τρόπος να επικοινωνήσει τη στοργή και τη φροντίδα του.
Για να δείξει το έντονο ενδιαφέρον του, ο συνήθης παιδόφιλος τηλεφωνεί συνεχώς στο παιδί, περνάει από το σπίτι του, του στέλνει ηλεκτρονικά μηνύματα, του δίνει δώρα, προσφέρει τις υπηρεσίες του, κάνει διάφορα θελήματα για λογαριασμό του παιδιού, δημιουργεί σχέσεις με τους γονείς του, τους φίλους του, τους δασκάλους και τους συνομηλίκους του και γενικά γίνεται διαθέσιμος συνεχώς. Αισθάνεται ελεύθερος να παίρνει νομικές, οικονομικές και συναισθηματικές αποφάσεις για λογαριασμό του παιδιού.
Ο παιδόφιλος παρεμβαίνει στην ιδιωτική ζωή του θύματος, δεν σέβεται τις επιθυμίες του και τα προσωπικά του όρια, αγνοεί τα αισθήματά του, τις ανάγκες του και τις προτιμήσεις του. Για τον παιδόφιλο, αγάπη σημαίνει συγχώνευση και προσκόλληση σε συνδυασμό με ένα σφοδρό άγχος αποχωρισμού (φόβο ότι θα εγκαταλειφθεί).
Επιπλέον, τίποτα δεν είναι ικανό να πείσει τον παιδόφιλο ότι το παιδί δεν είναι πλέον ερωτευμένο μαζί του – ούτε η άρνηση, ούτε οι απειλές, ο ξυλοδαρμός ή άλλες επιθετικές πράξεις. Εκείνος ξέρει καλύτερα και θα κάνει και τους άλλους να το δουν. Το παιδί και οι κηδεμόνες του απλά δεν γνωρίζουν τι είναι καλό για το παιδί. Ο παιδόφιλος θεωρεί καθήκον του να δώσει ζωντάνια και ευτυχία στην θλιβερή ζωή του παιδιού. Έτσι, παρά τις συντριπτικές αποδείξεις για το αντίθετο, ο παιδόφιλος είναι πεπεισμένος ότι τα συναισθήματά του είναι αμοιβαία – ότι δηλαδή το παιδί είναι εξίσου ξετρελαμένο μαζί του. Ερμηνεύει όλα όσα κάνει το παιδί (ή αποφεύγει να κάνει), ως κωδικοποιημένα μηνύματα που εκφράζουν το ενδιαφέρον του παιδιού και την αιώνια αφοσίωσή του στον παιδόφιλο και στη «σχέση» τους.
Κάποιοι παιδόφιλοι είναι αδέξιοι κοινωνικά, δύστροποι, σχιζοειδείς (δηλ. είναι πολύ αποστασιοποιημένοι από κοινωνικές σχέσεις και έχουν μεγάλη δυσκολία στην έκφραση συναισθημάτων) και υποφέρουν από διάφορες διαταραχές της διάθεσης και αγχώδεις διαταραχές.
Οι παιδόφιλοι αντιδρούν άσχημα σε οποιαδήποτε απόρριψη από τα θύματά τους. Γίνονται πολύ εκδικητικοί ώστε να καταστρέψουν την αιτία της ματαίωσης των σχεδίων τους. Όταν η «σχέση» φανεί καταδικασμένη, κάποιοι παιδόφιλοι οδηγούνται σε μια μανία αυτοκαταστροφής.
Επιπτώσεις στα παιδιά-θύματα
Παρόλο που μπορεί ν’ ακούγεται φρικτό, για τα μικρά παιδιά η εμπειρία μπορεί να είναι ευχάριστη. Αργότερα, όταν ωριμάσουν σεξουαλικά, αυτά τα παιδιά συνειδητοποιούν ότι αυτό που τους συνέβη ήταν κακό και αρχίζουν να έχουν προβλήματα. Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν κάποιες βλαβερές συνέπειες, παρόλο που τα προβλήματα μπορεί να φανούν αρκετά χρόνια μετά την κακοποίηση.
Τα κακοποιημένα παιδιά πληγώνονται με διάφορους τρόπους, ανάλογα με το αν ο θύτης ήταν κάποιος άγνωστος ή ένα αγαπημένο πρόσωπο στη ζωή του παιδιού όπως π.χ. ο γονέας. Στην περίπτωση που ο θύτης είναι ο γονιός του παιδιού, το παιδί παθαίνει μεγάλη σύγχυση. Τα παιδιά που έχουν παρενοχλεί σεξουαλικά από αγαπημένα τους πρόσωπα, συχνά αισθάνονται τρομερή ενοχή αν καταγγείλουν το γεγονός στις αρχές. Όταν η κακοποίηση συμβαίνει μέσα στην οικογένεια, το παιδί παγιδεύεται. Επειδή η κακοποίηση εξακολουθεί για αρκετό καιρό, το παιδί το αποδέχεται ως κανόνα, και γίνεται ζήτημα ισορροπίας μέσα στην οικογένεια. Μόλις το παιδί συνειδητοποιήσει ότι η σεξουαλική σχέση είναι κακή και το πει σε κάποιον, αυτόματα διαταράσσεται η ισορροπία.
Μακροπρόθεσμα, η σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε κάποια μορφή ψυχικού προβλήματος π.χ. κατάθλιψη, αλκοολισμό, χρήση ουσιών, αγχώδεις διαταραχές. Κάποια κακοποιημένα παιδιά μπορεί να γίνουν κι αυτά παιδόφιλοι όταν μεγαλώσουν. Άμεσα, τα κακοποιημένα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα ύπνου και διατροφής. Μπορεί να παλινδρομήσουν στο πιπίλισμα του αντίχειρα και στη νυχτερινή ενούρηση.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, υπάρχουν κάποια αρκετά σαφή σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης στα παιδιά: τα κακοποιημένα παιδιά μπορεί να γνωρίζουν περισσότερα πράγματα γύρω από το σεξ, απ’ ότι τους έχετε μάθει ή μπορεί να έχουν ένα ανάρμοστο ενδιαφέρον για το σεξ σε σχέση με την ηλικία τους (ωστόσο, ο πειραματισμός με τον αυνανισμό είναι φυσιολογικός).
Αν το παιδί σας πει ότι κακοποιήθηκε σεξουαλικά – ίσως όχι ακριβώς μ’ αυτά τα λόγια – τότε αυτό είναι το πιο ξεκάθαρο σημάδι. Τα παιδιά σπάνια λένε ψέματα για κάτι τέτοιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου