Μ.Φρέϊζερ: "Σε πόλεμο με την Κίνα αποσκοπούν οι ΗΠΑ για να ψαλιδίσουν την ισχύ της"

"Σε σύρραξη με την Κϊνα αποσκοπούν οι ΗΠΑ με την πολιτική που ακολουθούν" υποστήριξε σε διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης ο φιλελεύθερος πρώην πρωθυπουργός της Αυστραλίας Μάλκολμ Φρέιζερ, τονίζοντας μάλιστα ότι «σε περίπτωση σύρραξης, ορισμένα τμήματα της Αυστραλίας διατρέχουν τον κίνδυνο να πληγούν από πυρηνικές επιθέσεις». 

Ο Φρέιζερ υποστήριξε ότι "κρίσεις όπως αυτή στα νησιά Σενκάκου, αποτελούν "βούτηρο στο ψωμή" των ΗΠΑ οι οποίς αναζητούν την ευκαιρία να περιορίσουν "εδώ και τώρα" την στραιτωτική ισχύ της Κίνας, καθώς θεωρούν ότι μέσα στην ερχόμενη 13ετία, μέχρι το 2025, τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία θα έχουν δημιουργήσει συνολικά ένοπλες δυνάμεις ανώτερες από αυτές των ΗΠΑ"!


Και διερωτήθηκε απευθυνόμενος στο ακροατήριό του «Αν πιστεύει κάποιος ότι είναι δυνατόν η Κίνα να υποκύψει σε μία τέτοια πολιτική και να υποχωρήσει χωρίς να υπάρξει κίνδυνος Γ'Π.Π.».

Ο Μ.Φρέϊζερ, o oποίος ήταν σταθερός σύμμαχος των ΗΠΑ σε όλες τις περιπέτειες ανά τον κόσμο (Αφγανιστάν, Ιράκ, καταστολή ισλαμικών κινημάτων σε νησιά του Ειρηνικού κλπ) αναφέρθηκε με σκληρό τόνο στην ομιλία του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα το Νοέμβριο του 2011, χαρακτηρίζοντάς την «απαράδεκτη», δεδομένου ότι προήγαγε την μιλιταριστική πολιτική της Αμερικής στην περιοχή του δυτικού Ειρηνικού και τον περιορισμό της Κίνας.

Σε ότι αφορά τον κίνδυνο για την Αυσταλία είπε ότι "Από την στιγμή που δίνουμε βάσεις τις ΗΠΑ στην περιοχή του Ντάργουϊν.αυτόματα γινόμαστε υποψήφιοι για να δεχθούμε πυρηνική επίθεση από την Κίνα".

«Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ έχει λάθος κατεύθυνση και είναι επικίνδυνη. Η Αυστραλία δεν πρέπει να είναι συνένοχος σε οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια επιχειρήσουν οι Αμερικανοί», τόνισε ο Φρέιζερ.

Ο Φρέιζερ αστειεύτηκε λέγοντας «δεν ξέρετε πόσο ζηλεύω τη Ν. Ζηλανδία σήμερα! Έχει απαγορεύσει τα πυρηνικά όπλα και δεν δέχεται ελλιμενισμό αμερικανικών πολεμικών πλοίων».

Φαίνεται ότι η κρίση στα νησιά Σενκάκου, ίσως και να μην ήταν τόσο "αθώα" και να μην υπάκουγε απλά στον κινεζικό εθνικισμό, αλλά και στις απώτερες επιδιώξεις της Ουάσιγκτονννα περιορίσει την κινεζικη στρατιωτική ισχύ σε μία τοπική σύγκρουση που μπορεί να δημιουργούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εσωτερικό της κινεζικής πολιτικής.

πηγη