ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Ευλογώ Ιεράρχης Ιωάννης.
Τη αδεία του Κυρίου και με την Φώτισιν του Αγίου Πνεύματος, θα ήθελα να δώσω ένα μήνυμα εις τους κατέχοντες και ασκούντες την εξουσίαν..
Πριν ανέλθουν εις τα αξιώματα τα οποία αναρριχήθηκαν όλοι οι εξουσιάζοντες σήμερον τον κόσμον, ήσαν και αυτοί απλοί άνθρωποι. Πολλοί δε από αυτούς ξεκίνησαν με όνειρα για να κάμουν το καλό. Το καλό όλων. Και αυτό τελικώς το οποίον κατάφεραν ήταν ακριβώς ό,τι έκαμε και ο Ιούδας. Επρόδωσαν αυτούς που τους βοήθησαν να ανέβουν εις τα αξιώματα τους. Έτσι λοιπόν άρχισαν να ασκούν εξουσίαν. Όμως, ένα πράγμα θα πω και ας το λάβουν καλά υπόψιν τους. Ο ασκών εξουσίαν ασκεί αυτήν διότι εξουσιάζεται από κάπου αλλού. Ας δει ο καθείς εξ υμών από πού εξουσιάζεται, ίνα αντιληφθεί το είδος της εξουσίας την οποίαν υπηρετεί. Εις όλους τους τομείς, αυτοί οι οποίοι έφτασαν εις την κορυφήν, μέσω ενός περιβάλλοντος τιμών εμηδένισαν την αξίαν των, χωρίς να καταλάβουν ότι απομακρύνθηκαν από την βάσιν των, που είναι το περιβάλλον της Αξίας. Γι’ αυτόν τον λόγο, εδημιούργησαν διάφορες τιμητικές θέσεις, όπως προέδρους, πρωθυπουργούς, υπουργούς, υφυπουργούς… Αυτά ως προς την πολιτικήν.
Ως προς τον θρησκευτικόν τομέα, δεν έφτανε μόνον η Μητρόπολις, αλλά έπρεπε να φτάσουν και εις την Αρχιεπισκοπήν. Εις την Πατριαρχίαν. Και ιδείτε πόσους Αρχιεπισκόπους, πόσους Πατριάρχας έχετε. Όλοι Μακαριότατοι και Παναγιότατοι. Ουδείς μπορεί να γίνει Παναγιότατος εν τη Γη. Δεν έγινε η ίδια η Θεομήτωρ εν τη Γη Παναγία και τολμούν να αποκαλούν εαυτόν Αγιότατον και Παναγιότατον. Και δεν αισχύνονται. Μα πως κάποιος να νιώσει ντροπή όταν υπηρετεί εξουσιάζοντας το ποίμνιον του! Δεν ομιλώ καθόλου δια τους απλούς ιερείς. Διότι αυτοί κρατούν το ποίμνιον. Ομιλώ γι’ αυτούς που ασκούν εξουσίαν. Και προς γνώσιν του λαού θα είπω και αυτό:
Αυτός που ασκεί εξουσίαν είναι εξουσιαζόμενος. Αυτός που δεν ασκεί εξουσίαν, αλλά οδηγεί τον λαόν, δεν εξουσιάζεται από πουθενά και αποκαλείται ηγέτης. Από αυτούς έχετε ανάγκην σήμερον. Διότι οι ασκούντες την εξουσίαν είναι ενδεδυμένοι με τας τιμάς. Ο ηγέτης φορά και φέρει την Αξίαν. Οι διοικούντες και οι ασκούντες την εξουσίαν θα απογυμνωθούν και θα φανεί η αναξιότητα τους, όταν οι ηγέτες που φέρουν την Αξίαν ρίξουν τας τιμάς και αναδείξουν και τας αξίας των λαών. Και δεν ημπορούν οι ασκούντες την εξουσίαν να λέγουν ότι: «Μαζί τα φάγαμε μαζί θα πληρώσουμε». Διότι και μόνον από την όψιν τους κανείς μπορεί να καταλάβει ποιος έφαγε το ψαχνό και ποιος έγλειψε το κόκαλον. Όταν πας εις ένα ‘ψητοπωλείον’ και φας το ψαχνό και ρίξεις το κόκαλο στο σκύλο, δεν ζητάς να πληρώσει ο σκύλος και του αφήνεις και λίγο ψαχνό απάνω. Αυτοί δεν άφησαν ούτε ψαχνό για το λαό κι έχουν το θράσος να μην ντρέπονται ούτε γι’ αυτά που λένε ούτε γι’ αυτά που πράττουν. Συμπεριφέρονται στο λαό χειρότερα από ότι στο σκύλο τους. Γι’ αυτό και οι λαοί πρέπει απ’ το πάθημα τους να μάθουν να συμπεριφέρονται ως λαοί.
Ο ηγέτης αναδεικνύεται από ένα λαό ο οποίος πολεμά ειρηνικά τις τιμές και επιζητά τις αξίες. Και τότε ανάμεσα στο λαό θα βρεθεί κι αυτός ο οποίος έχει το χάρισμα του ηγέτη. Κι αν δε βρεθεί μπορεί ακόμα και να αναστηθεί. Διότι η Ανάστασις δεν είναι όπως γνωρίζετε οι θνητοί. Ανάστασις δεν χρειάζεται να γίνει όταν πεθάνει κάποιος άνθρωπος. Η Ανάστασις γίνεται κάθε φορά που πεθαίνει κάτι κακό, κάθε φορά που πεθαίνει μια τιμή μέσα σ’ έναν άνθρωπο και αναδεικνύεται η Αξία του καλού (Φως). Αυτή η εποχή είναι εδώ. Μη κάμετε μνημόσυνο στις τιμές. Χαρείτε και δεχτείτε την χαρά του Φωτός εις την Ανάσταση των Αξιών. Και τότε οι ηγέτες θα αναδειχτούν. Οι δε εξουσιάζοντες τον κόσμον θα στραφούν κατά αυτού που τους εξουσίαζε και θα θυμηθούν ότι και αυτοί ήσαν άνθρωποι. Όταν όμως θυμηθείς ότι ήσουν άνθρωπος, τότε θες να επανέλθει σ’ εσένα ο ανθρωπισμός. Μα ο ανθρωπισμός είναι ασθένεια. Ο άνθρωπος είναι η Ζωή, όχι ο ανθρωπισμός. Ο ανθρωπισμός είναι η τιμή του ανθρώπου που τον οδηγεί εις τον θάνατον των αξιών. Και εις το όνομα αυτού του ανθρωπισμού και του φιλανθρωπισμού, καταξόδεψαν και κατέφαγαν τον μόχθο των λαών, για να βοηθήσουν τους αδυνάτους δήθεν, που εκείνοι εδημιούργησαν. Γιατί βλέπεις, ο υπαγόμενος εις το έργον του Πονηρού δεν ημπορεί να αντέξει ούτε το καλόν, ούτε την ευτυχίαν. Είναι όπως μια μύγα που σ’ ένα χωράφι ψάχνει την ακαθαρσία, γιατί αυτό θεωρεί καθαρόν. Και τότε διασκεδάζει και χαίρεται. Κι επειδή αυτό της αρέσει, αυτό θέλει να μεταδώσει και στους υπολοίπους.
Όμως οι άνθρωποι, την εποχή που ζούμε, κάμουν μόνοι τους την αυτοκάθαρσιν από τα απόβλητα που οι εξουσίες τους εναπόθεσαν. Και αναδεικνύουν τις Αξίες απ’ τα βάθη της ψυχής τους και τις εδραιώνουν ως πνευματικές Αξίες. Και είναι έτοιμοι ν’ αντιδράσουν. Διότι δυστυχώς σήμερον οι πνευματικοί ηγέτες των λαών κοιμούνται τον ύπνον του αδίκου. Φορώντας το ένδυμα των τιμών που τους έχουν δώσει, κοιμούνται ήσυχοι.
Ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις εις την ανθρωπότητα. Φωτεινές πνευματικές εξαιρέσεις. Μα σήμερον οι φωτεινές εξαιρέσεις, οι φωτεινές πνευματικές εξαιρέσεις είναι αυτές οι οποίες δεν έχουν τιμηθεί από κανένα ‘λόμπυ’ ανθρώπων των τιμών. Είναι αυτοί οι οποίοι θα λάμψουν απ’ την αξία των και φωτίζοντας τους υπολοίπους θα αναδείξουν και από αυτούς την αξίαν των και θα πετάξουν τα δεσμά των τιμών, θα σπάσουν τις αλυσίδες με τις οποίες πλέον οι απρόσωποι κυβερνούν τους λαούς και τους κυβερνούν σα να ‘ναι απρόσωποι και οι λαοί.
Οι τράπεζες κυβερνούν και αυτές τους λαούς. Πως εσύ επιτρέπεις κάτι το απρόσωπον να σε κυβερνά; Εσύ έχεις όνομα, είσαι άνθρωπος, είσαι οντότητα, έχεις ψυχή, έχεις καρδιά, έχεις εγκέφαλο, έχεις νου και πνεύμα. Η τράπεζα είναι άψυχη, άκαρδη, ανεγκέφαλη, ανόητη κι αντί για πνεύμα έχει σκοτάδι κι εκεί μέσα θέλει να σε βάλει. Μα τόσο δύσκολον είναι τα πρόσωπα, οι λαοί, να νικήσουν τα άψυχα, άκαρδα, ανεγκέφαλα, ανόητα και σκοτεινά κέντρα που σας εξουσιάζουν; Με αγάπη, ειρήνη και ελεύθερη βούληση, ανάψτε τα φώτα των Αξιών να δείτε στο σκοτάδι που σας έριξαν, τις τιμές τους και να διασκεδάσετε όλοι μαζί. Γιατί οι τιμές είναι ανίσχυρες μπροστά στις Αξίες.
Και μη τιμωρήσετε αυτούς που σας εξουσιάζουν. Αυτοί έχουν ήδη τιμωρηθεί από αυτούς που εξουσιάζονται. Η μεγαλύτερη τιμωρία τους είναι να τους αφήσετε να ζήσουν ελεύθεροι. Διότι έχουν μάθει εις το να εξουσιάζονται και δεν αντέχουν την ελευθερία τους. Αφήστε τους ελεύθερους. Αφήστε τους να ζήσουν εν ειρήνη. Και δώστε τους και αγάπη γιατί την χρειάζονται. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν θ’ αντέξουν γιατί έχουν μάθει να φωτίζουν το σκοτάδι τους με φωτιές. Και η φωτιά στο λαμπερό το Φως το Πνευματικό είναι σκοτάδι. Δεν θα τη δουν, θα πέσουν επάνω της και θα καούν.
Έχετε να διαλέξετε με την καρδιά σας, την ψυχή σας, τον νου σας και το πνεύμα σας ανάμεσα σε δύο τρόπους ζωής: Ο ένας είναι ο τρόπος των τιμών και της εξουσίας που ασκείται επάνω σας από άψυχα, ιδρύματα τα λένε. Και ο άλλος είναι να οδηγηθείτε από ηγέτες που θα αναδείξουν τις Αξίες που όλοι έχετε.
Κι όσο για τον τόπο αυτόν, να γνωρίζετε ότι: Η λέξις η οποία υπάρχει εις το λεξιλόγιον τους και η οποία δεν ημπορεί να μεταφραστεί, είναι η λέξις ‘φιλότιμον’, η οποία υπήρχε από όταν η τιμή δήλωνε ιδιαίτερη κοινωνική αξία στον άνθρωπο. Η λέξις αυτή θα ελέγξει το υγρόν στοιχείον των Ελλήνων. Θα ενεργοποιήσει το ΙΧΩΡ το οποίον θα φέρει εις την επιφάνειαν όλες τις Αξίες που κρύβονται μέσα τους. Και μη νομίσετε ότι τις Αξίες αυτές τις έχουν μόνον στον τόπο αυτόν. Τις Αξίες τις έχουν όλοι οι λαοί.
Με την βοήθειαν του Ενεργειακού Πλάσματος του Αιθερικού Φωτός που διαχειρίζεται ο Πνευματικός Κόσμος, θα σας δοθεί η αφύπνισις. Θα σας ομιλήσει δι’ αυτό εις το επόμενον μήνυμα ο αδελφός Αριστοτέλης, ο Σταγειρίτης.
Με αγάπη εκ βάθους ψυχής,
Ιεράρχης Ιωάννης
Την Ευλογία μου.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου