Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΑΚΡΥΩΝ

Το γύρο της Ελλάδας μας
ξεκίνησα να κάνω
κι ένα μπουκάλι έχω μαζί
τα δάκρυα να βάνω
Στους κάδους λίγο πιο κοντά
αν τύχει και πλησιάσω
μία απ’ τις πιο δύσκολες
στιγμές μου θα περάσω...
Βλέπω γέρους και παιδιά
να ψάχνουν με μανία
για το αν βρούνε φαγητό
έχουνε αγωνία
Το πρώτο δάκρυ έριξα
εγώ μες το μπουκάλι
προχώρησα και έφυγα
με κάτω το κεφάλι
Πιο πέρα σ’ άλλη γειτονιά
άστεγοι μαζεμένοι
σπίτι δεν έχουν και φαΐ
και είναι πικραμένοι
Και άλλο δάκρυ κύλησε
κι έπεσε στο μπουκάλι
γιατί κανένας όρθιο
δεν είχε το κεφάλι
Από σχολεία πέρασα
και μου ‘παν τι συμβαίνει
και ένα δάκρυ πιο καυτό
μες το μπουκάλι μπαίνει
Μου ‘παν πως λιποθύμησαν
παιδιά από την πείνα
και είμαστε σε κεντρικό
σχολείο στην Αθήνα
Μου κόψανε τα φάρμακα
κι είμαι απελπισμένος
φώναζε ένας γέροντας
που ήταν πληγωμένος
Με τα λεφτά της σύνταξης
ποτέ δεν βγάζω άκρη
και στο μπουκάλι έπεσε
ακόμα ένα δάκρυ
Έξω απ’ τα φαγάδικα
στα ζαχαροπλαστεία
με τις ματιές χορταίνουνε
δεν σας το λέω αστεία
Κοιτούν όλα τα φαγητά
δύσκολο να διαλέξουν
και ύστερα προς τα γλυκά
όλοι μαζί θα τρέξουν
Της πείνας έχουν ασφαλώς
όλοι αυτοί το σύνδρομο
φάτε ματάκια τα γλυκά
στομάχι τον περίδρομο
Δάκρυα ασταμάτητα
πέφτουν στο μπουκαλάκι
όταν παιδιά ασίτιστα
βλέπω μες το δρομάκι
Απ’ όλα το χειρότερο
στις γέφυρες το είδα
ματσάκια άνθη δένανε
στης κουπαστής τη βίδα
Για τους γονείς τα δέσανε
λένε πως είχαν πέσει
γιατί των οικονομικών
δεν άντεξαν το φέσι
Τους στρίμωξαν οι τράπεζες
όπως κι η εφορία
και τους χαλάσαν μονομιάς
την ψυχική υγεία
Άμα βρεθεί στη  γέφυρα
και του ‘χει στρίψ’ η βίδα
μία φωνούλα μέσα του
θα του φωνάζει  πήδα
Τότε δεν σκέφτεται αυτός
μυαλό δεν έχει μείνει
και το κορμί απ’ τη γέφυρα
να πέσει το αφήνει
Στερέψανε τα δάκρυα
δεν έχω άλλο κλάμα
θα πάω κάπου να κρυφτώ
δεν θέλω άλλο δράμα
Στα μάτια δεν τολμάω πια
άνθρωπο να κοιτάξω
γιατί θα ‘δω τον πόνο του
και σίγουρα θα κλάψω
Κανένας δεν υπάρχει πια
που να χαμογελάει
και μέσα από τα μάτια του
όλα τα μαρτυράει
Η λύπη ρίζωσε βαθιά
σε όλες τις ψυχές
δεν ξέρω πόσο  θα ‘χουμε
ακόμα  αντοχές
Τα δάκρυα του μπουκαλιού
κανένας δεν τα πίνει
με τον καιρό θα γίνουνε
σαν νιτρογλυκερίνη
Κι άμα τυχόν και εκραγεί
αυτοί που κυβερνάνε
απ΄ το πολύ το τρέξιμο
δεν ξέρω που θα πάνε
ΜΠΑΜΠΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΑΜΑΡΥΝΘΟΣ
ΤΗΛ. 2229038048              ΙΙ-ΙΙ-Ι2
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου