Συγκεκριμένα, η λέξη «αμαζών», η οποία θεωρείται ως η προσωποποίηση της ίδιας της ψυχής μας, έχει δύο διαφορετικές ετυμολογικές προελεύσεις, καθεμιά από τις οποίες παρουσιάζει ιδιαίτερο ερμηνευτικό ενδιαφέρον:..
1) άμα (= ταυτόχρονα) + ζών = η ψυχή μας ζει ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικούς κόσμους, αυτούς που εμείς ονομάζουμε ΖΩΗ και ΘΑΝΑΤΟ. Δηλαδή, η ψυχή, ζει και υπάρχει ανεξάρτητα από το αν ζει και υπάρχει το προσωρινό και φθαρτό σώμα μας και άρα είναι αιώνια, αθάνατη και άφθαρτη. Το προνόμιο της ψυχής να κινείται σε όλο το φάσμα της ζωής και του θανάτου έχει περιγραφεί από μεγάλους φιλοσόφους της αρχαιότητας, όπως ο Πλάτων, ο οποίος είχε τοποθετήσει τις Ιδέες και την Ψυχή σε έναν υπερβατικό νοερό κόσμο, χωρίς όμως να αποκλείει την ύπαρξή τους πίσω από τα απτά πράγματα του κόσμου μας (οι Ιδέες κρύβονται πίσω από τα αισθητά πράγματα, η Ψυχή «φυλακίζεται» και κρύβεται μέσα στο σώμα μετά τη γέννηση). Επομένως, αναμοχλεύουμε τους αρχαιοελληνικούς (και όχι μόνο) στοχασμούς περί αφθαρσίας και αθανασίας της ψυχής, σε αντίθεση προς το σώμα.
2) α (αθροιστικό) + ζών = η ψυχή μας ΖΕΙ κάτω την επήρεια της ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ της ΜΑΖΑΣ που επιφέρει η ΓΕΝΝΗΣΗ του σάρκινου σώματός μας. Δηλαδή, η ψυχή ζει καθ’ όλη τη διάρκεια που επιβιώνει και το σώμα μας.
ή: α (στερητικό) + ζών = η ψυχή μας ΖΕΙ κάτω από την επήρεια της ΑΠΩΛΕΙΑΣ της ΜΑΖΑΣ που επιφέρει ο ΘΑΝΑΤΟΣ του σάρκινου σώματός μας. Δηλαδή, η ψυχή, συνεχίζει να ζει και να υπάρχει, ακόμα και μετά την έλευση του θανάτου και της φθοράς που υφίσταται το σώμα μας.
Συνάγουμε επομένως, πως η ψυχή ζει, είτε αποκτά μάζα, δηλαδή είτε ενσαρκώνεται, είτε αποβάλλει αυτή τη μάζα, μετά τον θάνατο του σώματος.
Ερχόμενοι τώρα στον 9ο άθλο του Ηρακλή και την εντολή του Ευρυσθέα για την κλοπή της ζώνης της βασίλισσας των Αμαζόνων, Ιππολύτης, μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
Γνωρίζουμε ότι ο Ηρακλής μαζί με τον έτερο σπουδαίο ήρωα της ελληνικής μυθολογίας, τον Θησέα, ταξίδεψαν ως τη μακρινή χώρα των Αμαζόνων, που βρισκόταν στον Πόντο, προκειμένου να αποσπάσουν την ιερή ζώνη που φορούσε στη μέση της, η βασίλισσα Ιππολύτη, δώρο του πατέρα της, του θεού Άρη, για τη γενναιότητά της στις μάχες. Η σημασία της απόκτησης αυτής της ζώνης από τον Ηρακλή και της απόσπασής της από την Ιππολύτη είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο φαντάζεται ο κοινός νους…
Συγκεκριμένα, για την αμαζόνα Ιππολύτη:
Όταν η Ιππολύτη, ιππεύει τον ΙΠΠΟ της (το άλογό της), τότε η αμαζών (ψυχή) αποκτά μάζα, δηλαδή υλική υπόσταση (ενσαρκώνεται), διότι περνάει στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, στον κόσμο την Ύλης, βασικό σύμβολο του οποίου είναι ο ΙΠΠΟΣ! [αμαζών = ψυχή, ίππος = σώμα]
Για όσο χρονικό διάστημα βρισκόμαστε ενσαρκωμένοι, δηλαδή για όσο χρονικό διάστημα λέμε ότι «ζούμε», η Ψυχή μας βρίσκεται σε ρόλο ΙΠΠΕΑ, διότι ο σκοπός της Ενσάρκωσής της είναι ένας συνεχής αγώνας δρόμου, βάσει του οποίου θα πρέπει να καταφέρει τελικά, μέχρι το τέλος αυτής της διαδρομής να ΧΑΛΙΝΑΓΩΓΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ.
Όταν έρθει η ώρα του «θανάτου» μας, η ΑΜΑΖΟΝΑ-ΨΥΧΗ μας, πολύ απλά ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΗΣ, δηλαδή εγκαταλείπει στον πλανήτη Γη την ΜΑΖΑ της, το ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΣΩΜΑ και περνάει ανενόχλητη στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΔΗ, στον οποίο και παραμένει σε ΑΣΑΡΚΗ (ΑΫΛΗ) ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Βεβαίως κατά την διάρκεια της παραμονής της σε άσαρκη κατάσταση, η Ψυχή μας εξακολουθεί να ζει, κυρίως κρίνοντας τις πράξεις του τελευταίου βίου της και προσπαθώντας να σχεδιάσει τα δεδομένα της επόμενης ενσάρκωσής της, δηλαδή να διαλέξει ποιος θα είναι ο επόμενος ΊΠΠΟΣ της (το επόμενο φθαρτό και υλικό σώμα που θα τη φιλοξενήσει), που θα είναι ο καταλληλότερος για να την βοηθήσει να βελτιώσει την ΙΠΠΙΚΗ της δεινότητα.
Μόνο που πρόκειται για έναν καινούριο ΙΠΠΟ, δηλαδή η Ψυχή θα μπει σε ένα άλλο καινούριο σώμα, με το οποίο θα κάνει και πάλι την εμφάνισή της κάτω από ένα άλλο πρόσωπο, στον Πλανήτη γη!
Διαπιστώνουμε επομένως, ότι υπάρχει μία συνεχής και αδιάκοπη σχέση, ένας ΚΥΚΛΟΣ της ΨΥΧΗΣ η οποία την αναγκάζει να λειτουργεί συνεχώς σαν μία ΑΜΑΖΟΝΑ που ανεβαίνει και κατεβαίνει από τον ΙΠΠΟ της!
Ακριβώς αυτός ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ υποκρύπτεται μέσα στην Ιερή Μυθολογία μας, πίσω από το σύμβολο της ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΙΠΠΟΛΥΤΗΣ.
Σχηματικά ο κύκλος των επανενσαρκώσεων της ψυχής:
-Άνοδος αμαζόνας στον ίππο = ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΩΜΑ (ΨΥΧΗ-ΙΠΠΕΑΣ)
-Κάθοδος αμαζόνας από τον ίππο = ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ (η οποία εξακολουθεί να ζει)
-Παραμονή της άφθαρτης και άσαρκης ψυχής στον κόσμο του Άδη, κρίση της ζωής καιαναζήτηση ενός νέου ΙΠΠΟΥ (σώματος) για την επανεμφάνιση, δηλαδή την επανενσάρκωση της ψυχής στη γη!
Η Ιππολύτη δεν είναι μία τυχαία Αμαζόνα.
Αντιθέτως είναι η βασίλισσα όλων των Αμαζόνων, επομένως στο πρόσωπό της εκπροσωπούνταιόλες ανεξαιρέτως οι ΨΥΧΕΣ.
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι το βασικότερο εξάρτημα στην ένδυση των Αμαζόνων είναι η περίφημη ΖΩΝΗ!
Θα πρέπει λοιπόν να κατανοήσουμε ότι ακριβώς αυτή η ΖΩΝΗ είναι που ΔΕΝΕΙ και διατηρεί ΔΕΜΕΝΟ σε κάθε ενσάρκωσή μας, τον ΙΠΠΟ δηλαδή το ΥΛΙΚΟ ΣΩΜΑ μας, με την ΑΜΑΖΟΝΑ- ΑΫΛΗ ΨΥΧΗ μας!
Ο μοναδικός τρόπος για να λύσουμε τα δεσμά μας και να απαλλαγούμε από αυτή την κατάσταση της ζεύξης (ένωσης) σώματος και ψυχής, δηλαδή για να απαλλαγούμε από τις συνεχείς επανενσαρκώσεις της ψυχής (η ζώνη δεσμεύει την ψυχή να είναι πάντα δεμένη με ένα σώμα),είναι να σπάσουμε αυτή τη ζώνη! Αυτός ήταν και ο βαθύτερος σκοπός του άθλου του Ηρακλή.Δηλαδή, ο στόχος του Ηρακλή, με την αφαίρεση της ζώνης από την Ιππολύτη, ήταν να απαλλάξει την ψυχή από τις επανενσαρκώσεις, να απαλλάξει την ψυχή από τη δέσμευση να είναι πάντα δεμένη με ένα σώμα, με άλλα λόγια, να σπάσει τον αέναο κύκλο των επανενσαρκώσεων της ψυχής.
Τέλος, μπορούμε να κατανοήσουμε τον λόγο που αν και η ΙΠΠΟΛΥΤΗ δίνει τελικά η ίδια με τα χέρια της την ΖΩΝΗ της στον Ηρακλή, παρόλο που η πρόθεση του Ηρακλή ήταν να την αποκτήσει πάση θυσία, ακόμα και κλέβοντάς την, ο Ηρακλής τελικά ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΠΠΟΛΥΤΗ, την οποία και ΑΓΑΠΑΕΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ.
Ο φόνος της Ιππολύτης από τον Ηρακλή είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ, διότι αυτό που ΦΟΝΕΥΕΙ, αυτό που ΚΑΤΑΡΓΕΙ, είναι ακριβώς αυτή η ΖΩΝΗ ή αλλιώς ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου