Ο "Διατροφικός Κώδικάς" τους και τι πραγματικά καταναλώνουμε

• Η τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής του Διατροφικού Κώδικα (Codex Alimentarius) στη Ρώμη έθεσε νέα όρια για τα πρόσθετα στα τρόφιμα και όρισε πρότυπα για τη βελτίωση της ασφάλειας αρκετών ειδών τροφίμων.
• Ωστόσο, ο Βρετανός αρθρογράφος της Pravda, Timothy Bancroft-Hinchey, διερωτάται:
• Μισό αιώνα, σχεδόν, μετά την δημιουργία της επιτροπής αυτής, γιατί εξακολουθεί να είναι απαραίτητη;
• Είναι στην πραγματικότητα ασφαλή αυτά που καταναλώνουμε και είναι διεξοδικός ο κατάλογος των συστατικών που αναγράφεται στις ετικέτες των τροφίμων;

ς

Το γεγονός ότι η Επιτροπή του Διατροφικού Κώδικα εξακολουθεί να συνεδριάζει 49 χρόνια μετά τη σύστασή της, εξακολουθεί να ορίζει πρότυπα για την ασφάλεια των τροφίμων και να θέτει όρια για την ποσότητα των τοξινών που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται, δεν μπορεί παρά να μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, όσες προσπάθειες και αν καταβάλλουν οι επιστήμονες, εμείς οι καταναλωτές δηλητηριαζόμαστε αργά, με δόσεις, εντός των "ασφαλών ορίων" των τοξινών και μέσα σε βραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.

Οι τελευταίες ρυθμίσεις από την επιτροπή αυτή, η οποία διευθύνεται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας του ΟΗΕ και τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, περιλαμβάνουν τον καθορισμό ορίων για τις μέγιστες ποσότητες μελαμίνης που θα περιέχονται στο βρεφικό γάλα σε υγρή μορφή. Οι υψηλές συγκεντρώσεις μελαμίνης είναι δυνατόν να αποβούν θανατηφόρες και έχουν ήδη προκαλέσει θανάτους και ασθένειες σε βρέφη. Γιατί, λοιπόν, χρησιμοποιούνται;

Το 2010, η ίδια επιτροπή ανακοίνωσε ότι το ανώτατο επίπεδο ενός μικρογραμμαρίου (mg) ανά κιλό ήταν ασφαλής ποσότητα στο βρεφικό γάλα και επέτρεψε το όριο των 2,5 mg / kg σε άλλα τρόφιμα και στις ζωοτροφές. Σήμερα, το όριο για το βρεφικό γάλα έχει μειωθεί σε 0,15 mg / kg.

Επομένως, τι δίναμε στα βρέφη μας να τρώνε όλα αυτά τα χρόνια και γιατί κάποιοι επέτρεψαν να περιλαμβάνεται στις βρεφικές τροφές;

Αυτά δεν αφορούν μόνο το βρεφικό γάλα σε υγρή μορφή ή σε σκόνη. Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι αφλατοξίνες, μια ομάδα από μυκοτοξίνες οι οποίες παράγονται από τη μούχλα. Δεν είναι μόνο τοξικές, όπως υποδηλώνει το όνομα, αλλά και καρκινογόνες. Ωστόσο, εξακολουθούν να είναι παρούσες στα τρόφιμα μας, σε ποσότητες της τάξης των 10 mg ανά κιλό στα αποξηραμένα σύκα... μέχρι να αποφασίσει κάποιος ότι είναι πάρα πολύ υψηλές και να μειώσει το όριο στα 0,1 mg. Και αν κάνετε κάποια έρευνα για αυτούς τους καρκινογόνους οργανισμούς, θα τους εντοπίσετε και στα αποξηραμένα φρούτα, τους ξηρούς καρπούς, τα μπαχαρικά και τα δημητριακά, και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις σε υψηλά επίπεδα.

Και όμως, φιγουράρουν ακόμα στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Όταν, επομένως, πηγαίνουμε να ψωνίσουμε καρκίνο και δηλητήρια, να μην ξεχνάμε να παίρνουμε και την ημερήσια δόση μας σε βακτηρίδια μέσα στις κομμένες φέτες καρπούζι, που είναι το τέλειο περιβάλλον αναπαραγωγής βακτηριδίων, όπως για παράδειγμα η λιστέρια και οι σαλμονέλες και ήταν η αιτία πολλών κρουσμάτων λοιμώξεων τα τελευταία χρόνια.

Αν προτιμάμε να ψωνίσουμε ιούς και όχι βακτηρίδια, ας δοκιμάσουμε θαλασσινά, όπως στρείδια ή μύδια, που περιγράφονται από την Επιτροπή ως "μια σημαντική πηγή ανησυχίας για την ασφάλεια των τροφίμων", δεδομένου ότι στα θαλασσινά αποθηκεύονται για μήνες οι ιοί που μεταδίδονται μέσω κοπράνων.

Και προτού το ξεχάσω… Μόλις σήμερα πληροφορηθήκαμε ότι η επιτροπή "συνιστά" στους κατασκευαστές τροφίμων παγκοσμίως να χρησιμοποιούν ετικέτες στα προϊόντα τους όπου αναγράφεται η ανάλυση των ουσιών τις οποίες περιέχουν.

Τι καταναλώναμε, λοιπόν, όλο αυτό το διάστημα και σε ποιόν να κάνουμε μήνυση για τον θάνατο των συγγενών μας από κάποιο είδος καρκίνου του εντέρου, για να μην αναφέρουμε άλλες ασθένειες;

Και το επόμενο βήμα ποιό θα είναι;

Θα σας πω εγώ τι θα συμβεί στη συνέχεια. Θα καταβάλουν μια κυνική προσπάθεια να κρύβουν από δω και πέρα τα συστατικά αυτά πίσω από κώδικες και αριθμούς, έτσι ώστε ο μέσος άνθρωπος να μην έχει ιδέα τι τρώει και να εξακολουθεί να καταναλώνει τις τροφές ανελλειπώς, μέχρι να συσσωρευθούν σε επικίνδυνο βαθμό μέσα στο σώμα του.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Γνωρίζετε πότε τρώτε ένα προϊόν με γενετικά τροποποιημένα συστατικά; Κανονικά θα έπρεπε τα προϊόντα αυτά να φέρουν την ένδειξη "ΓΤ" ("γενετικά τροποποιημένο") ή "χωρίς ΓΤΟ" ("χωρίς γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς"). Αυτό, όμως, δεν ισχύει στην πραγματικότητα.

Επίσης, τα τρόφιμα με την ένδειξη "βιολογικό" είναι απαλλαγμένα από γενετικά τροποποιημένα συστατικά; Όχι, δεν είναι. "Βιολογικό" σημαίνει ότι μπορεί να περιέχει έως και 30% γενετικά τροποποιημένα συστατικά, και αυτό ισχύει και για αυγά από πουλερικά ελεύθερης βοσκής. Σε όλες τις περιπτώσεις, μόνο τα τρόφιμα με την ένδειξη "100% βιολογικό" είναι απαλλαγμένα από ΓΤΟ.

Όσο για τα φρούτα και τα λαχανικά, εάν έχουν πενταψήφιο αριθμό που αρχίζει με 8, είναι γενετικά τροποποιημένα. Πόσοι, όμως, καταναλωτές το γνωρίζουν αυτό;

Καλά ψώνια, λοιπόν, και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε υγιεινή διατροφή. Λέω να πάω ν' αγοράσω κανένα ψάρι σήμερα. Καιρό έχω να πάρω την κανονική δόση μου από υδράργυρο και μου έλειψε.

*Ο Timothy Bancroft-Hinchey στο Ας Μιλήσουμε Επιτέλους